Share, , Google Plus, Pinterest,

Gepost in:

Terug in de Carieb: knalblauw water en sappige mango’s

Monique Knijnenburg (53) groeide op in Uithoorn en woonde in De Kwakel, toen ze reageerde op een oproep op internet van Paul van der Linden uit Friesland. Hij schreef: ‘Wie gaat er mee op wereldreis?’ Zij reageerde met: ‘Wanneer vertrekken we?’ Nu 9 jaar later, zijn ze getrouwd en varen ze alweer 5 jaar de wereld rond op hun zeilboot de Full Circle. Wie wil kan een etappe meezeilen: www.fullcirclesailing.com

Weer terug in de Carieb na ‘een rondje’ rond de wereld. Veel zeilers vinden na een wereldomzeiling de Carieb niet bijzonder meer. Maar wij hebben er naar uitgekeken. Het voelt als relatief dicht bij ‘huis’. Veel gasten hebben zich aangemeld, wetende dat we er eerder zijn geweest en dus de mooie plekjes weten te vinden. We voelen ons als een vis in het water. Een aantal keer varen we met gasten naar St. Vincent & de Grenadines. 

St. Vincent & de Grenadines is een mooie eilandengroep. De eilanden liggen niet al te ver bij elkaar vandaan. ‘s Morgens weg betekent dat je in de middag achter je anker al een sundowner kan drinken. De mooie baaien zijn ons bekend, de winkeltjes, de wandelpaadjes en de mooie snorkelspots. 

Qua snorkelen moet je echt het onbewoonde Tobago Cays zien. Het water is knalblauw, heel helder en met elke duik spot je een schildpad of een rog. Er staat altijd een verkoelende wind. Je ligt als het ware midden in de oceaan, achter een ‘hors shoe’ rif, waar het water en de wind overheen ruisen.

De eilanden zijn allemaal verschillend. De één vulkanisch en hoog, de ander wat platter met mooie stranden. Het kleinste eilandje is Happy Island, een barretje op een rif waar je de lekkerste rumpunch kan drinken, terwijl de Caribische klanken uit de boxen galmen en je over het blauwe water kijkend wegdroomt en geniet van de zonsondergang. Tegelijkertijd springt een kitesurfer zelfs over het eiland heen!

Bij het binnenvaren van een baai op St. Vincent worden we wel heel hartelijk begroet. Het blijkt Joseph te zijn. Een rasta boatboy die we 6 jaar geleden ook hebben ontmoet. Hij herkende onze boot. Wij herkennen hem ook aan zijn gigantische lange rastahaar en zijn markante kop. Een leuk weerzien.

Voordat we goed en wel geankerd zijn, hangen er al verschillende boatboys aan de rand van de boot. Hun koopwaar bestaat uit vers tropisch fruit, vis, sieraden en souvenirs. Niets is lekkerder dan verse passievruchten of een sappige mango. Het voelt Caribisch. We zijn weer terug!

 

 

 

 

Share, , Google Plus, Pinterest,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *