Monic Persoon neemt deel aan Kunstroute Aalsmeer

Het is dat ze nogal nuchter is, maar als je het werk van de Aalsmeerse fotograaf Monic Persoon wilt karakteriseren, kom je al gauw op ‘de schoonheid van vergankelijkheid’ uit. Op 16 en 17 september zijn haar foto’s te zien tijdens Kunstroute Aalsmeer.

Monic mag graag dingen vastleggen die op het punt staan te verdwijnen. Zo maakte ze portretten van bewoners van het Willem Dreeshuis in Amsterdam en liep ze drie dagen rond in een Aalsmeerse scheepswerf die op de nominatie stond gesloopt te worden. “Dat was heerlijk om te doen. Het was een lege ruimte met een hoop troep: vaten terpentijn, rondslingerende werktekeningen. Je hoefde het niet te ensceneren; het waren al stillevens.”

Begraafplaatsen fotograferen

Ook fotografeerde ze op begraafplaatsen verwelkte bloemen en verweerde beelden. “Als kind vond ik begraafplaatsen doodeng, maar nu vind ik het heerlijk om er rond te lopen. Ik heb veel gefotografeerd op Père Lachaise (Parijs), Oud Eik en Duinen (Den Haag) en Zorgvlied (Amsterdam). Het is de rust en de kleur van uitgebloeide bloemen die me aantrekt. Dat heb ik thuis ook: naarmate bloemen verleppen, worden de kleuren intenser. Er zit nog leven in en ik kan ze dan ook moeilijk weggooien.”

Vorig jaar kreeg ze de analoge Nikon-camera van haar oom. “Dat mechanische van een analoge camera, dat geluid en dat ambachtelijke, dat vind ik mooi.” Ze maakte er een serie zwart-wit foto’s mee van kruiden met fraaie namen als ‘wilde Bertram’ of ‘Zegekruid’, kruiden die je in elke berm kunt vinden. En waar je dus makkelijk overheen kijkt, of op gaat staan.

Stillevens van Persoon

Eigenlijk geldt dat voor de meeste van haar stillevens, of ze nu kruiden, bloemen of fruit vastlegt. Haar inspiratiebron is de Duitse fotograaf Karl Blosfeld, die oog had voor de mooie vormen van simpele bloemen en planten. “Het doet je beseffen dat er in de natuur al zoveel moois is te vinden; daar hoef je geen acht jaar voor op een kunstacademie te zitten.”

Haar nieuwste werk bestaat uit stillevens die onder andere 17^e eeuwse karaffen en roompotten tot onderwerp hebben. “Via via kwam ik in contact met Hans Trommel, Mardina Buis en Han van Leeuwen, die in Aalsmeer e.o. prachtige oude voorwerpen hebben opgegraven. Dat zijn soms hele kwetsbare voorwerpen en ik ben hen zeer dankbaar dat ze mij die hebben toevertrouwd.”

Monic wilde altijd al iets doen met bodemvondsten, die meestal ergens in een depot liggen opgeslagen. Door dat eeuwenoude glas- en aardewerk mooi te fotograferen, wil ze het aan de vergetelheid ontrukken. “De spullen die uit de grond komen, zoals kookpotten, papkommen, sierborden, medicijnflesjes en tinnen lepels, zijn vaak 400 jaar oud. Daar zit een hele geschiedenis aan vast. Iemand heeft zo’n bord beschilderd of heeft het houten heft van een mesje mooi besneden.”

“Ik heb bijvoorbeeld een oud vergiet van aardewerk gefotografeerd, met scheve gaatjes. Dat zet je wel aan het denken, want hoe verzin je zoiets? Iemand moet een schaal in zijn hand hebben gehad, met aardbeien die in het water dreven. En vervolgens kwam hij op het idee om er maar gaatjes in te prikken.”

Melkmeisje van Vermeer

Ze koos twintig bodemvondsten uit om er een mooie compositie van te maken, met hedendaagse voorwerpen die er qua kleur en vorm goed bij passen, van groene boontjes tot gebraden kippen. “Dat stylen doe ik ook zelf. Bij die roompotten kwam ik op het idee om er melk in te doen, maar dat zie je niet, dus heb ik ze uiteindelijk gecombineerd met een reproductie van het Melkmeisje van Vermeer. Het lijkt net alsof dat melkmeisje en die roompotten al eeuwenlang bij elkaar horen.”

Uiteindelijk heeft ze zo’n twintig prachtige stillevens gemaakt, die zó uit een schilderij uit de Gouden Eeuw lijken te zijn gestapt. “Die achtergrond is gewoon van hard board, hoor” zegt ze nuchter, “maar het geeft wel de sfeer van een oud schilderij.”

Nieuw werk van Monic Persoon is tijdens de Kunstroute Aalsmeer op 16 en 17 september te zien in de Loods van Otto. Zie www.kunstencultuuraalsmeer.nl en www.monic.nl.