Share, , Google Plus, Pinterest,

Gepost in:

Daphne Bleeker is helemaal gek van mode

Wilde je vroeger als klein meisje stewardess, juf of verpleegster worden, tegenwoordig droom je als achtjarige van een flitsende carrière als styliste, modeontwerpster of model. Dit natuurlijk ingegeven door de ongekende aandacht voor het uiterlijk en de mode in de media. Al spreken we tegenwoordig liever van beauty en fashion. Maar lang voordat programma’s als Project Catwalk, Passion for Fashion en Stylist van de Sterren op televisie kwamen, wist Daphne Bleeker (18) uit Amstelhoek al wat ze wilde worden: modeontwerpster.

Zo lang ze kan denken is Daphne aan het tekenen. Als andere kinderen buiten aan het spelen waren, zat zij binnen met een lichtbak onder de glazen salontafel poppetjes over te trekken en in te kleuren. Al op de basisschool was het een uitgemaakte zaak: Daphne ging de mode in. Met een vader die in zijn grafische vak altijd bezig is met vormgeving en een moeder die in haar vrije tijd zelf kleding maakt, zat het misschien wel in haar genen.

Een weekje Fashion Camp tijdens een schoolvakantie in haar HAVO-tijd nam de laatste twijfels weg. Na het behalen van haar diploma, koos Daphne de richting Modedesign aan de kleinschalige Academie Artemis in Amsterdam, een vier jaar durende, particuliere Hbo-opleiding.

Het eerste jaar zit er op en dat viel niet altijd mee: “Ik vind het een fantastische opleiding, maar het is wel zwaar. Van de negen studenten in mijn klas zijn er al vier afgehaakt. In het begin werd er bij wijze van grap gezegd dat je een sociaal leven naast je studie wel kon vergeten, maar daar zit wel wat in. Naast de uren op school werken we veel zelfstandig thuis, we maken bijvoorbeeld collages en zitten uren achter de naaimachine. En op zaterdag ben ik ook nog met mode bezig, want dan werk ik bij BLOK Mode op het Gelderlandplein.”

Naast ambachtelijke vakken als naaitechnieken, patroontekenen en modetekenen is er veel aandacht voor creativiteit en de ontwikkeling daarvan. “In het begin hadden we basis kleurenleer. Dan ben je alleen maar aan het mengen, kijken, mengen, DMC-graden bepalen en aan het kijken wat kleur doet. Ik liep steeds met 8 potten verf in mijn tas rond. Leren kijken is heel belangrijk. Ook bij een vak als communicatiestyling. Daar moesten we een begrip als ‘breekbaar’ of ‘volume’ uitbeelden in een collage en we mochten geen clichébeelden gebruiken. Je leert zien dat het ene plaatje het andere versterkt en dat het echt uitmaakt wat naast elkaar ligt. Kijken, kijken, kijken. Na zo’n dag ging ik een keer nog even de Zara in, maar mijn hoofd zat zó vol met indrukken en beelden, dat het me in de winkel begon te tollen voor mijn ogen.”

Het hoogtepunt voor Daphne dit eerste jaar was een grote opdracht voor het vak fotostyling. Hiervoor moest ze drie modeproducties maken in de stijl van drie verschillende magazines: Jan, Libelle en Vogue. Een eigen ontwerp was de basis. Ze ontwierp een little black dress, tekende het patroon, maakte de jurk en regelde álles voor drie verschillende fotoshoots: model, fotograaf, visagist, accessoires, locatie, styling en tekst. Bij het vak computertechnieken werden de foto’s bewerkt en ook maakte ze de vormgeving, passend bij de sfeer van het blad. “Het was héél intensief, maar geweldig om te doen. Gelukkig heb ik een onwijs goede beoordeling gekregen.”

Daphne droomt ervan om ooit een eigen kledinglijn te hebben, om op de Fashion Week te staan. Haar ideaal zou zijn om dit te kunnen combineren met schilderen en sieraden maken. Als ze maar bezig kan zijn met mode, met trends, maar bovenal: met creëren. Unieke stukken maken, couture, maar ook draagbare kleding. Grote bewondering heeft ze voor de Nederlandse ontwerpers Jan Taminiau vanwege zijn gedetailleerde avondjurken, de kunstzinnige Iris van Herpen en voor Viktor & Rolf, de laatsten vooral vanwege hun enorme commerciële succes.

“Ik ben altijd bezig met kleding, met modeblogs, met dingen die ik zelf zou willen hebben, zoals een item van Alexander Wang. Maar dat kan alleen als je een onbeperkt budget hebt en dat heb ik niet. Dat is ook helemaal niet erg. Mijn ouders houden me met beide benen op de grond en ik realiseer me natuurlijk ook wel dat mode een hele oppervlakkige kant heeft. Maar kleding kan ook veel voor je doen, je meer zelfvertrouwen geven bijvoorbeeld. Ik heb in het eerste jaar van mijn opleiding in elk geval geleerd dat achter kleding een heel verhaal kan zitten.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *