Share, , Google Plus, Pinterest,

Gepost in:

De meisjesdroom van Zazí

Optredens in Berlijn en San Francisco, een toer binnenkort langs de Nederlandse theaters, met Zazí gaat het heel goed. De pop-folk van de drie Amsterdamse muzikanten slaat overal aan, of ze nu in het Noors, Frans of Spaans zingen.

Van moeilijk en ingewikkeld doen, daar zijn Dafne Holtland, Margriet Planting en Sabien Bosselaar niet van. Toen ze dit jaar terugkwamen van Oerol, hebben ze spontaan een optreden gegeven voor de deur van eetcafé Onder de Pannen, Terschelling. “We vonden het zo’n leuke plek, dat we gevraagd hebben of we niet mochten spelen, in ruil voor avondeten. Dat vonden ze prima. Het werd een geweldige avond. Ze vroegen ons of we volgend jaar weer komen.”

Aan optredens heeft het drietal sowieso geen gebrek. Ze hebben gespeeld voor toen-nog-koningin Beatrix, stonden in het voorprogramma van een Noorse groep Katzenjammer, waren de muzikale omlijsting op verschillende grote modeshows in Duitsland, hebben tournees gedaan in Canada en langs de westkust van de VS en waren te gast in het tv-programma Opium. “We passen eigenlijk overal wel tussen,” vindt Sabien. “We hebben zelfs opgetreden in het Frans Hals Museum, tussen de schilderijen. Heel bijzonder. En binnenkort mogen we in het Rijksmuseum spelen.”

Zwarte Cross

Bij een festival als Zwarte Cross denk je niet meteen aan het drietal dat instrumenten bespeelt als ukelele, cello, mandoline en accordeon, en toch stonden ze er vorig jaar. “Op festivals treden we op met een drummer en een trompettist,” vertelt Dafne. “Die heb je nodig voor meer volume. We hebben zeker ook een stoere kant. In theaters staan we met z’n drieën. Daar heb je ook een intieme sfeer en kun je liedjes ook heel klein brengen.”

Pop-folk

En die liedjes omschrijven ze zelf als pop-folk. “Het is een kruising van de Andrew Sisters en Caro Emerald,” vindt Margriet, terwijl Dafne er bedenkelijk bij kijkt. “Bluegrass zit er ook in,” zegt Sabien, maar daar is Margriet het niet helemaal mee eens. Misschien is pop-folk toch het makkelijkst als typering… Met invloeden van de Beatles, Beach Boys, Nick Cave, Nirvana, Kate Bush, Patrick Watson is een etiket ook moeilijk te vinden. En het begon voor Zazí nota bene met chansons. “We wonnen tot onze verrassing het Concours de la Chanson van de Alliance Française. Toen moesten we toen ineens liedjes zoeken om mee op te treden. Nu schrijven we ook eigen nummers,” vertelt Dafne. Die staan op hun net verschenen debuutalbum Siren song.

Een meisjesdroom

Dafne was met Sabien in Parijs, toen ze via een vriend in contact kwamen met Margriet. Door hun gedeelde passie voor muziek klikte het zo goed dat Zazí was geboren. “Dat was super mazzel. Een meisjesdroom. We hebben veel lol met elkaar en onze stemmen gaan heel goed samen. Naast ukelele, cello, mandoline en accordeon spelen we ook piano, (elektrische) gitaar, bas en percussie en kunnen we hele verschillende liedjes spelen. En dat in het Frans, Noors, Engels, Spaans, Nederlands, Duits.” In San Francisco konden zeker de oude hippies geen genoeg krijgen van de driestemmige zang van het trio. “We deden ze erg denken aan hun tijd in Europa.”

Na optredens in Berlijn, in september, en op het Joshua Tree Festival in Californië, in oktober, volgt dit najaar een tour langs de Nederlandse theaters. “Optreden is altijd leuk. En in een zaal merk je meteen als een liedje aankomt, dan gebeurt er iets. Daar doe je het voor.” De tour heet Sirene, en dat is niet voor niets, vertelt Margriet. “Er zit een sprookjesachtig, magisch element in.”

Zazi1

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *