Share, , Google Plus, Pinterest,

Gepost in:

Laatste weekend van overzichtstentoonstelling Ans Markus

Ans Markus werd in de jaren ‘80 bekend met zelfportretten van vrouwen in windsels. Metaforen voor haar eigen persoonlijk leven, waarin ze zich lang gevangen voelde. Inmiddels ligt dat al weer ver achter haar en durft ze veel meer zichzelf te zijn. In Museum Van der Togt is de overzichtstentoonstelling ‘Als ik jou was…’ te zien.

Een ruime selectie van schetsen, (jeugd-) tekeningen, schilderijen, sculpturen in brons en porselein is te bewonderen. Het resultaat van een grondig en nietsontziend zelfonderzoek.

Je zit ruim 40 jaar in het vak. Heb je de liefde voor de kunst van huis uit meegekregen?

“Toen ik 11 was, was mijn broer mijn grote voorbeeld. Die tekende portretjes. En ik wilde dat ook. Later heb ik 8 jaar anatomie getekend. Maar het keerpunt kwam toen ik 30 was en net gescheiden.”

Kwetsbaarheid van Ans Markus

Ik las ergens: ‘Als puber was je een buitenbeentje en als vrouw intens gekwetst’. Is deze combinatie doorslaggevend geweest voor wat je nu doet?                                                                                                                

“Absoluut. Als het me destijds goed was gegaan dan had ik niet op een bepaald moment moeten beslissen ‘wat kan ik en wat wil ik en bovenal wat moet ik nu?’ Ik was net gescheiden en moest voor m’n kind en mezelf zorgen. Ik was met iemand getrouwd geweest die vond dat er weinig goed aan me was. Vooral aan m’n uiterlijk. Ik wilde me ook het liefst verstoppen. Ik kwam zonder enige eigenwaarde uit die relatie. Mijn schilderijen zijn de vertolkingen van mijn gevoelens en van mensen om mij heen. Overigens is die relatie achteraf van onschatbare waarde geweest. Ik heb een prachtige dochter er aan overgehouden. En de liefde voor mijn werk. Uit al die negatieve energie is heel veel positiviteit gekomen. Het kan dus zomaar anders worden. Volg je gevoel. Er is altijd hoop!”

Wat betekent werken voor jou? Heb je dat nodig?

“Zeker. Ik voel me pas happy als ik de hele dag gewerkt heb. Creatief bezig zijn houdt me scherp; maakt me blij. Die blijheid heb ik niet na een dagje shoppen. Het is mijn escape. Voor alles! Ik ben van huis uit vrij onzeker. Schilderen betekent voor mij contact maken. Het geeft mij in zekere zin bestaansrecht. Ik zeg ook altijd tegen mensen: ‘doe iets waarin je je kunt uitleven…’. Zo belangrijk!”

Het hele interview staat in UIT Magazine

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *